دوستی واقعی و پایدار تنها زمانی میسرمی شود که ما دوست و معاشر خود را با تمام نقاط ضعف و معایبش بپذیریم.

باید در دل بگوئیم : « من تو را به خاطر خصوصیات خوب و دلپذیرت دوست دارم و به رغم تمام کاستیها، لغزشها و نارسایی هایت می پذیرم. »

واکنش او نسبت به شما ، حاصل رفتار خودتان است. اگر مهربان و صمیمی باشید،رفتارش نسبت به شما از صمیمیت و مهربانی سرشار خواهد شد.

اگر می خواهید چیزی بستانید ، نخست باید چیزی ببخشید. هرگاه دوستی خود را در جهت مزایا،منافع و موفقیتهای او پی ریزی کنید، چندی نمی گذرد که او هم با تمام توش و توان در جهت پیشبرد منافع شما گام بر می دارد. در قبال هر عملکرد شایسته از صمیم قلب او را بستایید. تحسین سبب می شود که شما به جای توجه به نقاط ضعف، در جستجوی ویژگیهای خوب و ارزنده ئ فرد باشید.

هیچگاه رفتار و گفتار دوستتان را در بوته ئ خرده گیری و عیب جویی قرار ندهید. چرا که انتقاد سریعترین راه برای کم رنگ کردن و از میان بردن دوستیهاست.وقتی فرد را خطا کار می شمارید و مداوم به او گوش زد می کنید که نباید چنین و چنان کند، موجودیتش را زیر سؤال می برید و بر ارزشمندی نفس او لطمه می زنید.

حتی به رغم نیت خیری که ممکن است داشته باشید، نقطه نظرهای تلخ و گزنده ئ شما موجب رنجش و عدم تمکین او می شود. اگر مایلید او را به راهی که می خواهید هدایت کنید فقط کافیست او را هم اندیش خود سازید . هرگز نباید صریحا به خطایش اشاره کنید.

همیشه به سخنانش توجه کنید. همانطور که دوست دارید به سخنانتان توجه شود. در حقیقت ساده ترین راه برای توهین به دیگران و جریحه دار کردن احساساتشان آن است که به کلامشان بی توجه باشید.

گوینده همیشه افکار و احساسش را از طریق کلمات منعکس نمی کند. هنگامی که او در حال صحبت کردن است به لحن بیان، آهنگ صدا، حالت چهره ، ژستها وحرکات چشمانش نیز توجه کنید. یک شنونده ئ خوب نمی تواند تنها با توسل به گوشهای خود مطالب را دقیق و کامل دریافت کند.

نکته ها :

هرگز نکوشید عقاید خود را به او تحمیل کنید.

به پرسشهایش تا آنجایی که امکان دارد پاسخ دهید . برای او مسئله ای را مبهم جا نگذارید.

هیچگاه با صدای بلند سخن نگوئید.

او را در تنگنا قرار ندهید. به او فرصت انتخاب دهید.

به احساسات، عقاید و نظراتش احترام بگذارید.

هرگز او را تحقیر نکنید. او را با کسی در میدان مقایسه قرار ندهید.

        (راهنمای کسب قدرت و نفوذ در دیگران)  مؤلف: جیمز وان فلیت

                                               مترجم: محمدرضا آل یاسین