و چه ديوار بلندايست ميان من و تو
فقر و ثروت
که ربوده ز دل هر دوي ما
عشق و رفاقت
تو دلت سخت پي کسب رياست
من ديوانه کنون
غرق به درياي حماقت
اين حماقت به کجا مي بردم
تا به سياست
يا خيانت
روزگاري من و تو
در غم يک لحظه صداقت
روزگاري که دگر نيست
رفاقت

رسول جورابدوز